De idioot

De idioot van Fjodor Dostojevski is misschien een van de iets minder bekende grote romans van Dostojevski maar het is het eerste boek dat ik van hem gelezen heb en het heeft daardoor een blijvende indruk op mij nagelaten. De idioot in het boek is de soms wat naïeve en ingoede Russische vorst Mysjkin die na een lang verblijf in het buitenland terugkeert naar zijn moederland Rusland om daar te merken dat de maatschappij en de mensen erin niet meer zijn zoals hij ze zich herinnerde. De mensen zijn harder geworden dan hij zich herinnerde en gedreven door geldlust. Verder heerst er in bepaalde kringen een sfeer van anarchisme en revolutionaire ideeën waar de brave orst Mysjkin zich soms geen raad mee weet. Hij wordt gemanipuleerd door verschillende mensen en raakt betrokken in amoureuze verwikkelingen die voor hem niet al te best uitpakken, onder andere door zijn inherente goedheid en zijn misbegrip van sommige mensen. Hij is enerzijds 'de idioot' die verloren is in een veranderende maatschappij, anderzijds is hij de enige met ene vast moreel kompas, ook al komt daar voor hem niet per se veel goeds van.

De idioot is voor mij een goed boek om Dostojevski te leren kennen als de geweldige schrijver die hij is. Het is soms wat bevreemdend en je kan verloren raken in de complexe sociale interacties van de hoofdpersonages maar je wordt tegelijk (hopelijk) geraakt door het literaire talent van de schrijver. Zeker een aanrader dus naast de misschien bekendere typische Dostojevski romans zoals Misdaad en straf, De broers Karamazov en Schuld en boete.