Junkieverdriet
Volgens zijn bewonderaars had de begaafde Jotie T’Hooft (1956-1977) halfweg de jaren zeventig alles om uit te groeien tot een groot dichter. ‘Als Hugo Claus de keizer is, is Jotie T'Hooft de prins,’ verklaarde Julien Weverbergh (uitgever Manteau) toen T’Hooft voor zijn dichtbundel Junkieverdriet de Reina Prinsen Geerligsprijs kreeg.
Veertig jaar na het overlijden van Jotie T’Hooft is er eindelijk weer een fraaie heruitgave van deze iconische bundel, die sinds begin jaren tachtig niet meer in zijn oorspronkelijke vorm herdrukt was.
Daar ik een vermorzeld mens ben, liefste
Leg ik me behoedzaam neder
En tracht in het gebied dat ik verken
Geen sporen na te laten.
Johan Geeraard Adriaan (Jotie) T'Hooft (Oudenaarde, 9 mei 1956 – Brugge, 6 oktober 1977) was een Vlaams neoromantisch dichter en schrijver. De Jotie T'Hooft poëzieprijs werd naar hem vernoemd.
Op 17-jarige leeftijd verliet hij het ouderlijk huis. Hij ging in Gent op kot om aan de kunstacademie te studeren. Van de geplande studies kwam niks terecht. Hij kwam in het drugsmilieu terecht, waar hij zijn geldnood trachtte op te lossen door drugs te verkopen en allerlei baantjes aan te nemen. Eind 1973 nam hij slaappillen in en probeerde zelfmoord te plegen door zich te kerven met scheermesjes. Deze zelfmoordpoging mislukte en zijn ouders haalden hem terug naar Bevere. Daar kende hij een periode van relatieve rust.
In 1974 werd T'Hooft bij een razzia door de politie opgepakt wegens drugbezit. Hij werd ter beschikking van de jeugdrechter gesteld en werd doorverwezen naar de opvoedingsinstellingen in Beernem en Ruiselede. Na deze periode ontmoette hij Ingrid Weverbergh, een dochter van Julien Weverbergh, uit diens eerste huwelijk. Jotie en Ingrid traden op 29 augustus 1975 in het huwelijk. Het druggebruik overheerste echter meer en meer zijn leven en maakte een ander mens van de zachtaardige T'Hooft. Omdat hij zijn vrouw Ingrid Weverbergh mishandelde, verliet zij hem. De doodsdrift van T'Hooft won het uiteindelijk. In de nacht van 5 op 6 oktober 1977 diende hij zichzelf in een kleine kamer in Brugge een overdosis cocaïne toe en pleegde zo op 21-jarige leeftijd zelfmoord.
Jotie T'Hooft is het beste bewijs dat er niets romantisch is aan drugsgebruik.
Meer gelijkaardige boeken aanraders in beste dichtbundels