De donkere kamer van Damokles
De donkere kamer van Damokles is de tweede oorlogsroman van Willem Frederik Hermans, gepubliceerd in 1958. Met deze roman verwierf de auteur nationale erkenning. De titel verwijst naar zowel de doka uit de fotografie als de klassieke anekdote van het Zwaard van Damocles.
Kort na de Duitse inval in 1940 maakt de Voorschotense sigarenwinkelier Henri Osewoudt kennis met de geheimzinnige verzetsman Dorbeck, die Osewoudt betrekt bij allerlei verzetsactiviteiten. Na de bevrijding blijkt Dorbeck ineens spoorloos verdwenen. Osewoudt stelt alles in het werk om het bestaan van Dorbeck aan te tonen, onder meer door naar een fotonegatief te zoeken.
De roman kan op meerdere manieren tegelijk worden gelezen: onder meer als een spannend oorlogsavontuur, als een psychologisch verhaal over de identiteitsproblematiek en als een filosofische roman, waarin de onkenbaarheid van de werkelijkheid vooral blijkt uit de onkenbaarheid van het verleden, en ook als een sublieme kritiek op het concept van de alwetende verteller in de literatuur.
Willem Frederik Hermans (1921-1995) studeerde fysische geografie in Amsterdam, promoveerde in 1955, was tot 1973 lector aan de Groningse universiteit, vestigde zich als schrijver in Parijs om de laatste jaren van zijn leven door te brengen in Brussel. Hermans schreef een enorm en veelzijdig oeuvre en geldt als een van de grootste Nederlandstalige schrijvers. Behalve romans publiceerde hij in de loop der jaren ook verhalen, essays, poëzie, vertalingen en toneelwerk.
Meer gelijkaardige boeken aanraders in Nederlandse klassiekers